به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعات گذشته نشان داده است که همه جانوران میتوکندری ها را منحصرا از مادرهایشان دریافت می کنند، این در حالی است که میتوکندری های پدری به طور گزینشی در سلول های تخم لقاح یافته تخریب می شوند. با این حال مکانیسم پشت پرده این مکانیسم به طور واضح مشخص نبوده است. مطالعه ای جدید که اخیرا در Science به چاپ رسیده است  توانسته است زوایایی از یک معمای قدیمی در زیست شناسی را روشن کند.

در این مطالعه که روی کرم C.elegans صورت گرفت، محققین دانشگاه کلرادو دریافته اند که اسپرم کرم های نر بعد از لقاح با تخمک ماده مرتکب نوعی خودکشی میتوکندریایی می شود. میتوکندری اسپرم نرها آنزیمی به نامی اندونوکلئاز G را آزاد می کند که DNA‌میتوکندریایی اش را تخریب می کند. میتوکندری پدری یکپارچگی غشای داخلی اش را نیز از دست می دهد که نشانه ای برای نابودی میتوکندری بوسیله فرایندهای خودبخودی است. این اولین بار است که محققین اندونوکلئاز G و ژنی که کد می کند(cps-6) را به عنوان مسئول حذف میتوکندری های پدری در کرم ها مشاهده و شناسایی کردند. محققین می گویند که میتوکندری انسانی نیز دارای یک اندونوکلئاز G مشابه می باشد که نشان می دهد چنین فرایندی می تواند در مورد انسان نیز صادق باشد. هم چنین آن ها نشان داده اند که حذف تاخیری میتوکندری پدری در کرم های لوله ای منجر به عوارض ناخواسته ای روی تکوین جنین ها می شود و در واقع وجود آن می تواند از نظر تکاملی نامطلوب باشد.

پایان مطلب/